Yerle göğü birbirine bağlayan ağacın dallarında, iki başlı bir kartal - Öksökö - yuva yapmıştır. Bu kartalın görevi, gökleri korumaktır.
Afrasyab, İran efsanelerinde Türklerin kağanı olarak anılır. Yetenekli bir savaşçı ve komutandır. Turan (Türk) ülkesinin hakanı ve Farsların baş düşmanı olarak tanıtılır.
Adsız Hatun’un, Adsızlar’a (henüz kahramanlık gösteremediği için ad alamayan çocuklara) ilişeceğinden ve onlara zarar vereceğinden korkulur.
Sibirler’de “Adsız Hanım” adlı kötü bir ruh bulunmaktadır. Ad nesnenin bir anlamda ruhudur, onun bir parçasıdır ve aralarında bir bağ vardır.
Yakutların çocuğa geçici adını doğumdan üç ay sonra, gerçek adını da ok atmaya başlayınca vermeleri geleneği günümüzde bazı yörelerde sürdürülmektedir.
Adapa, bir gün Tanrı’nın huzuruna çağrılır ve önüne ölümsüzlük içeceği getirilir. Adapa’nın bunları reddetmesi üzerine Tanrı nedenini sorar.
Kişinin Tanrı’ya veya tanrısal bir güce karşı bir şey yapmayı üstlenmesi demektir. Dilek yerine geldiğinde yapılacağı veya verileceği söylenen edimdir.
Dağları ve üzerindeki varlıkları korur. Özellikle dağlardaki at ve sığır sürülerinin koruyuculuğunu yapar. Buralardaki canlılara zarar verenlere çok kızar.
Türklerde Yayguçı Çağ (Yaratılış Zamanı) inanışı, varlığın birbirinden ayrışmadığı, her şeyin bütün olarak var olduğu bir dönemi ifâde eder. Her şeyin sonsuz bir su halinde olduğu...
H.P. Lovecraft’ın; bir grup bilimadamının kutuplarda yaptıkları araştırma gezisinde keşfettikleri dehşeti anlattığı korku hikayesi: Deliliğin Dağlarında.
