Cin Tecavüzü
Bir süre halasının üç katlı, eski evinde ikamet etmek zorunda kalan genç bir kızın, uykusunda cinler tarafından tecavüze uğrayışının hikayesi.
Çizimle ilgileniyordum üç sene öncesine kadar. Annemler tatile gitmişti. Ben de kurs için halamlarda kalmak zorundaydım. Sabah dokuzda gidip aksam altıda eve dönüyordum kurs saatleri gereğince. Evleri üç katlı ve ben, halam bir de eniştem kalıyorduk evde. Ben oturma odasında koltukta yatıyordum. Benim yattığım odanın hemen altında halamın kiracılarının kızı kalıyordu.
Odası orası yani. Altlı üstlü işte. Saat on bire kadar terasta keyif yapardık. Sonra herkes yatağına… Ben gece üç gibi kesinlikle kalkar ve lavaboya giderim. Attığım adımların sesi aşağıya gidiyordu. Bina çürümüş… Kiracı kız Derya uyku nedir bilmez. Bir gün yine teras keyfi yaparken bana “Gece hep kalkıyorsun. Bu gece ayak sesini duyduğumda pencereye çıkarım.
Sen de gel iki çift laf edelim. Saçma bir anımız olsun” demişti. Güldüm “Tamam” dedim ben de. O gece kalktığımda saat 03.37 idi hiç unutmuyorum. Lavaboya gittim. Derya pencereden bağırdı “Hadi gel” diye. Gittim ve bana dedi ki “Sabahtan beri madem uyumadın; aşağı, yanıma gelseydin ya! Odanın içinde ne koşturup duruyorsun, çekmecelerle oynuyorsun çocuk gibi? Sana seslendim o kadar. İnsanlık yapıp beni biraz taksaydın!”
Uyku sersemiydim. Güldüm “O ben değilim. Bilmiyorum valla. Ben uyuyordum” dedim. Koltuğa geçtim, jeton anca düştü. Korkudan titreye titreye uykuya dalmışım. Rüyamda resim atölyesinde (boş geniş bir oda var çizimleri yaptığımız) herkes çember oluşturacak biçimde oturmuş ve ben ortada tecavüze uğruyordum.
Çok af edersiniz ama aklınıza gelebilecek her şeyi hissediyordum. En basit örnek; kollarımı sıkmasını, üstümdekileri yırtıp atmasını filan… Resmen bir erkek bana sahip oluyordu ama insan olmadığını biliyordum. Emindim. Attığım çığlıkların haddi hesabı yok. Çember oluşturan grubun içindeki kızların başında eşarp vardı. Hepsi bağdaş kurmuş, beni izliyorlardı.
Bir kızın elinde Kuran vardı ve Felak, Nas surelerinin öyle bir ezgiyle okudu ki hala kulaklarımda inanır mısınız. O kız okudukça üzerimdeki yaratık daha bir ağırlaşıyordu. O ağırlaştıkça kız daha içten okuyordu. O okudukça daha çok ağırlık… Derken gözümü açtım. Sonunda bitmişti o kabus ve halam vardı yanımda. Korktuğum belli olmuş. Geçiştirdim. Kursa gittim.
Rüyamda Kuran okuduğunu gördüğüm kıza anlattım olanları. “Ben cinlere inanmam hatta hiçbir şeye inanmam. Sadece Allah’ın varlığını bilirim. O yüzden gitmemiştir üstünden” dedi. Ben derin bir araştırmaya başladım. İlmihallere, hocalara, sohbet ablalarına… Sorduklarımın bana söylediği şeyler şu minvaldeydi:
“Gece rüyasında cinlerin kendisine dokunduğunu gören kimseye, cinler o gece gerçekten dokunmuştur.” “Cinler insanlara aşık olabilir.”, “Konu çok derinse çocuk sahibi bile olabilir.”, “Aşık olursa senden ilgi bile bekler.” Ben ağlamaya başladım. Çok korktum. Hayatımı etkileyen bir meseleydi tabi psikolojimi de. Bir hafta sonra annemler geldi. Anlattım.
Annem benimle açık açık konuştu “Öyle bir şey olsa belirtileri vardır kızım. Yatağında sana dokunduğuna, sahip olduğuna dair bir leke görürsün” dedi. “Evet, biliyorum ama ben o gün hayızlıydım, anlayamazdım” dedim. “Belki unutmuşsundur günlerini tekrar hesaplayalım” dedi ve o da benle hemfikirdi. Hayızlı olduğuma dair. Bir hışım hazırlanıp hastaneye gitmeye karar verdik.
Çıktık evden hastaneye gittik ama ben cesaret edip giremedim odaya. Ağlaya ağlaya döndüm eve ve çok sonra öğrendim ki o yaz halamın evinde yattığım odada büyü varmış! 3 sene oldu ve ben hala gidemiyorum hastaneye.