Ölüm Kapısındaki Nöbetçiler
Paranormal Deneyim – Paranormal Haber Facebook grubu üyesi Füsun B. 2008 yılında başından geçen bir ölüm ötesi deneyimini ve ölümden dönüşünü anlatıyor.
Paranormal Deneyim – 2008 yılında başımdan geçen bir olayı paylaşmak istedim. Umarım sıkılmazsınız. 2008 yılında; aşırı terleme, kesilmeyen öksürük, iştah kaybı yaşamaya başlayınca en yakın Kızılay tıp merkezine gittik. Muayene röntgen filan derken doktor röntgenime bakıp “Sen Tüberküloz diye bir şey biliyor musun?” dedi. Rahmetli annemi altı yaşında bu hastalıktan kaybetmiştim. Diğer üç teyzemin de bu hastalıktan çok küçük yaşlarda vefat ettiklerini duyduğumdan betim benzim attı.
Ben de aynı şekilde öleceğimi ve bebeğimi annesiz bırakacağımı düşünüp zaten psikolojik olarak kendimi yıpratmıştım. Ve şimdi aynı hastalığa yakalandığımı öğrenince tamamen çökmüştüm. Doktora sadece “Evet, biliyorum; verem.” dedim. Arkadaşım hemen göğüs hastalıkları ile ilgili bir hastanenin aciline gidiyoruz dedi. Geceyi hastanenin acilinde geçirdik.
PPD testi, balgam kültürü… ne gerekiyorsa yapıldı fakat sonuç negatif. Verem değildim. Bu arada bir hafta kadar zaman geçti. On kilo kaybettim. En son, doktorum “Bronkoskopi yapacağım.” dedi yani akciğerden parça alacaktı. Akciğer kanserinden şüphelendiğini söyledi. O zamanlar fosur fosur sigara içtiğim için olası geldi ve o malum kağıdı imzalayıp koltuğa oturdum.
Doktor ve bir hemşire başımda EKG filan çekildi. İşlem başladı. Yaptıran varsa bilir; zor bir şey… Zaten burnum tıkalı, nefes almakta zorluk çekerken bir de ciğerlerime bir hortum iniyordu. İki dakika oldu olmadı; nefes almakta öyle zorlanıyordum ki bur anda her şey yok oldu. Kapkara bir yerdeydim. Tüm sesler yok oldu. Bir anda beyaz bir ışık açıldı. Işığa doğru resmen uçar gibi gittim. Büyük bir alana geldim.
Etrafta insan suluetinde ışık huzmeleri vardı. Beni gösterip “Yeni biri geldi.” diyorlardı. O an aklımdan geçen tek şey huzurdu. Hiç bu kadar huzurlu hissetmemiştim kendimi. Dünyevi hiçbir düşünce yoktu. Sadece burada kalmak ve bu huzuru yaşamak istedim. İlerledim. Önümde büyük bir kapı, kapının önünde de diğer siluetlerden daha uzun iki huzme vardı.
Yalvardım içeri girmek için. Bana “Daha zamanımın gelmediğini, geri dönmem gerektiğini…” söylediler. İnat ettikçe hiddetlendiler ve bir tanesi göğsümün ortasından itti “Git!” dedi. “Hayır!” dedim. Bir daha vurdu. Canım yanmıştı. Daha da inatlaşıp girmek isteyince öyle bir itti ki beni, can acısıyla boşluktan düştüm.
Gözümü açtığımda; hala koltukta, hortum ciğerlerimde, başımda beş kişi bana bakıyordu. Doktor “Sakin olun. Hortum içeride kalp masajı yapmak zorunda kaldık.” deyip, hortumu çıkardı. Acilen röntgen çekilmem gerektiğini, ciğerlerimin hasar görmüş olabileceğini söyledi. Bense hem mutlu hem buruk “Korkmayın; bir şeyim yok.” deyip çıktım. Hastalığımın ne olduğu bulunamadı ve bir hafta içinde normale döndüm. Bu yaşadığım neydi bilemiyorum ama o his muhteşem bir şeydi…
Not: Bir ölüm ötesi deneyimin anlatıldığı vakanın yayın aşamasında eklenmiş olan “Ölüm Kapısındaki Nöbetçiler” başlığı editoryal bir eklemedir.