Kısa Korku Hikayeleri – Daha önce de bizimle; başından geçen doğaüstü bazı olayları paylaşan Instagram takipçimizin kısa süre önce define ararken yaşadığı tüyler ürperten bir deneyimin hikayesi.
Kısa Korku Hikayeleri – Okulların tatil olması nedeniyle bir haftadır köydeydik. İşte diğer arkadaşları da aldık, saat sabah 10 gibi yaylaya çıktık. Bizim orada bir çoban var; koyunlara bakıyor. Onun yanına gittik. Mangal filan yaparız diye de öncesinde etleri hazırlamıştık. Ben etten iyi anlarım; bu yüzden etleri ben pişirdim. Benim kuzen salata yaptı, çoban da çatal kaşık filan getirdi. Bir güzel ziyafet çektik.
Sonra çoban dedi ki “Sıkıldım. Dağ, taş; hele kışın ortasında soğuktan götüm donuyor…” Ben de dedim ki “Sanki ne yapacaksın şehirde. Büyük şehir sana göre değil.” Bu bana güldü “Hele defineyi bulayım; İstanbul’da s.kmeyeceğim kız kalmaz dedi. Kuzen, ben ve arkadaşlar adamla biraz dalga geçtik “Ne define filan?!.” diye. Çoban “Gümüşhane’de (Hangi ilçe olduğu bana kalsın) bir define var” dedi.
“Bana amcam bununla ilgili bazı şeyler anlattı. Kesin doğru” dedi. “İyi, ben de geliyorum o zaman” dedim. Bu bana tip tip baktı “Senin ne işin var ? Sen git kumda oyna!” dedi. Sonra ben “Ulan neyle gidece? Araban var mi?” filan dedim. Bu da “Tamam gel ama peki ya ehliyetin var mı?” dedi. Ben de “O, sıkıntı değil; kuzen de geliyor” dedim. Neyse, bilahare yanımıza biraz para filan aldık. Kuzen direksiyonda, çoban onun yanında önde, ben arkada gidiyoruz…
Bir köye vardık. Köy biraz saçma bir yerleşimdi. Her ev başka yerde. Araları en az 100 metre. Biz, sora ede kazacağımız yerdi bulduk. Yani en azından çoban öyle söyledi. Kazacağımız yer, bir mezarlığın en alt kısmıydı. Gece 02 civarı, kazacağımız yere geldik. Kuzen ve çoban; kazma kürek, ben elimde fenerle başladık çalışmaya. Kısa süre sonra aniden, arkamızdan gelen bir “Şşş…” diye bir ses duydum. Ben korkudan yusuf yusuf oldum. Kuzen dedim “Sen ışık tut, ben kazarım”. O ışık tutmaya, ben kazmaya başladım. Ben kazma vururken çoban, çıkan toprağı kürekle atıyordu.
Sonra kuzen dedi ki “Bir ses var! Siz de duyuyor musunuz?” Ben dedim “Ben duydum ama duymazlıktan geldim. Boş ver” Her neyse; az çok bir miktar daha kazdık. Sonra bir bağırma sesi “Heyt!” diye ama o kadar kalın bir ses ki duysanız inanmazsınız. Ben de koşa koşa arabaya bindim. Sonra kuzen ve çoban de geldiler, peşim sıra onlar da arabaya bindiler. Mezarlıktan aşağı iniyoruz… Çoban o telaşla telefonunu düşürmüş. “Hemen” dedi “dönelim”. Ben “Yok; ben dönmem oraya bir daha” dedim. Kuzen de kabul etmedi. Çoban “Peki o zaman; beni indirin, bekleyin. Ben koşar, alır gelirim” dedi.
Bunun üzerine biz de geri döndük. Mezarlığa yakın bir yerde çoban indi. Koşa koşa gitti, aldı, geldi; telefonunu. Sonra tekrar dönüşe geçtiğimizde bayır aşağı bir şeyin üzerinden geçtik. Araba havaya hopladı. İndik, baktık; ölü bir domuz. Hemen tekrar araba atladık. Neyse; bayır aşağı inmeye devam ediyoruz arabayla. Bir su yalağı gördük. Önünde; insan olmadığından emin olduğumuz iki kişi yalaktan su içiyor. Ama yalağın çeşmesinden değil; bildiğiniz hayvanların su içmekte kullandığı yalak kısmından.
Biz oradan geçerken içlerinden biri döndü bize baktı. Gözleri kıpkırmızı! Ben korkudan hemen arka koltuğa yattım. O ara bazı çığlık sesleri duyduk. Araba da yolda giderken aniden kayar gibi oldu. Sonra basa basa Giresun’a geri döndük. Bu olay beni o kadar etkiledi ki halen bazen rüyalarıma girdiği oluyor. Bu olaydan sonra sık sık baş dönmeleri de yaşamaya başladım.
Ana Sayfa * Paranormal Deneyimler
