Ağaç İyesi’nin tüm bedeni ağaç kabuklarıyla ve kıllarla, sık tüylerle kaplıdır. Tüm gövdesine yapraklar yapışmış, saçı sakalı birbirine karışmıştır.
Her ağaç için farklı bir İye vardır. Özellikle büyük, yaşlı ve kutlu sayılan ağaçların mutlaka bir İyesi bulunur. Ağaç İyesi’nin tüm bedeni ağaç kabuklarıyla ve kıllarla, sık tüylerle kaplıdır. Tüm gövdesine yapraklar yapışmış, saçı sakalı birbirine karışmıştır. Çürümüş yaprak ve ağaç kabuğu gibi kokar. Havada uçabilir. Bazen de sihirli güçleri olan kanatlı bir atı olduğu söylenir. Anadolu’da bazı ağaçların (mesela ceviz) altında uyumak tehlikeli sayılır ve yüz felci veya kısmi felce neden olacağına inanılır.
Bağlantılı Varlıklar
- Ağaç Ana: Ağacın koruyucu ruhu (dişi)
- Ağaç Ata: Ağacın koruyucu ruhu (erkek)
Ayrıca ağaç türleriyle bağlantılı olarak değişik iyeler olabilir. Örneğin;
- Meşe / Maş İyesi
- Kavak / Gavak İyesi
- Söğüt / Sövüt İyesi
- Çam / Şam İyesi
- Ardıç / Artuş İyesi
- Armut / Almurt İyesi
- Ihlamur İyesi
- Ceviz / Cevis İyesi
- Erik / İrig İyesi
- İğde / İyde İyesi
- Kayın / Katın İyesi
- Dut / Tut İyesi
- Servi / Selvi İyesi
- Çınar / Şınar İyesi
- Gürgen / Kürken İyesi
- Vişne / Fişne İyesi
Kaynak: Deniz Karakurt, Türk Söylence Sözlüğü
