Korkudan Yüzümde Yaralar Çıktı
Cinli Korku Hikayeleri – Kız arkadaşından ayrıldıktan sonra, kafa dinlemek için köye; anne babasının yanına giden genç adamın, o efkarla gece yarısı dolaşıp, sigara içmeye çıkmasının ardından yaşadığı korkutucu olayın hikayesi.
Bir gece hafta sonu; köye, eve dönmüştüm. Annemler, yüzümün solukluğunu fark etmişler ve sebebini soruyorlardı. Söylemedim hiç. Oysa sevdiğimden ayrılmıştım. Bunu onlara söylemek istememiştim işte. Bir şeyler yedim, çıkıp sokakta gezdim, biraz arkadaşları filan gördüm. Konuştuk. Biraz olsun acımı unutmuş gibiydim.
Aksam olunca eve döndüm. Biraz televizyon izledik. Derken benim canım sıkıldı, diğer odaya geçtim. Müziğin sesini açtım. Sigaramı yaktım. Yani hayat yine normal seyrinde gidiyordu. Saat geç olmuştu. Annem kapıyı açıp “Bi’ isteğim var mı?” diye sordu. “Yok” deyince “Biz uyuyoruz.” dedi ve gitti. Saat iyice geç oldu. Müzik filan iyice bunalmıştım. Kalkıp yatsı namazını mı kılsam diye düşündüm. Ama “Biraz dışarı çıkıp hava alayım, sonra kılarım.” dedim.
Dışarı çıktım. Köy işte; sessizlik vardı. Birkaç ışık yanıyordu. Sadece köpek sesleri vardı. Yürüyordum. Bir an köyün yakınında olan bir kayalık var; oraya gidip, kafa dinlemek istedim. Bunu sık sık yapardım. Ama hiç gece gitmemiştim oraya. Yönümü çevirdim o tarafa. Karanlık yüzünden ara sıra taşlara çarpıyordu ayaklarım. Köyden daha çıkmamıştım. Her şey normaldi.
Biraz daha uzaklaşınca içim bi’ farklı oldu. Sanki korku vardı biraz. Komik belki ama işte “erkek adam korkmaz” felsefesi… Yürümeye devam ettim… Kayalıklardaydım. Köy gözüküyordu. Beni fark eden köpekler, ses sese katmışlardı. Oturdum öyle; bi’ sigara daha yaktım. Rüzgar esiyordu. Ve o ara karşıdaki bir karaltıya yoğunlaşmıştım.
Her zaman orada otururdum ama hiç öyle bir şey yoktu. Ay ışığı yüzünden pek fark edilmiyordu. İyice baktım. Sanki hareket ediyordu. Bir hayvan olabileceğini düşündüm ama o an kayboldu. Korkmaya başlamıştım. “İyice abarttım” diye düşünerek, eve dönmeye karar verdim. Hem yokluğumu fark edip korkabilirlerdi. Soluma döndüğümde o karaltı 50 metre yakınımdaydı!
Ne olduğuna bile bakmadan koşmaya başladım. Arkama bakamıyordum. Ama beni takip ettiğini düşünüyordum. Koştum, koştum koştum… Ama nereye? Aptalca bir yöne. O heyecanla ters yöne koşuyordum. O an arkama döndüm ve gerçekten takip ediliyordum. O korkuyla aklına öyle şeyler geliyor ki insanın… Bunun bir “üç harfli” olduğunu düşündüm.
Çünkü bir yerlerde sanki onların yüksek yerlerde yaşadığını duymuştum. Öyle hatırlıyordum. Kan ter içinde kaldım. Bana gittikçe yaklaşıyor, ben köyden uzaklaşıyordum. Bildiğim bütün duaları okumaya başladım. Ve “Allah’ım kurtar beni!” diye haykırdım. Hemen iki metre arkamdaydı. Bir hayvan olsa ayak sesleri olurdu ya da bir takım sesler çıkarmaz mıydı? Korkuyordum.
Ayaklarımı hissetmiyordum. Birden ayağım takıldı ve taklalar atmaya başladım. Bayılmışım galiba. Hiçbir şey hatırlamıyorum sonrasında. Sanırsam bir kaç saat sonra yokluğunu fark edip aramışlar, sabaha karşı bulmuşlar beni. Uyandığımda evdeydim. Sonrasında korkudan yüzümde yaralar çıktı. Ne olursa olsun geceye güvenmeyin, yalnız dolaşmayın. Hele dağlara çıkmayın. Sadece bunun için bunu anlattım.