Fal Baktığım İçin Cinler Musallat Oldu

Cinli Korku Hikayeleri – Erzurum’da yaşayan ve altıncı hissi kuvvetli olan bir genç kızın, fal bakmaya başlamasının ardından yaşadığı korkunç olayların hikayesi.

Olaylar başladığında yani bundan birkaç sene önce15 -16 yaşlarındaydım. Erzurum’da yaşıyorum. O zamanlar sık sık arkadaşlarla bir araya gelir, toplanır; kahve içer, hoşça vakit geçirirdik. Çoğunuzun bildiği kız muhabbetleri işte… Bundan başka, fazlaca detay vermeye gerek var mı bilmiyorum. 

Olayları Gerçekleşmeden Önce Hissedebiliyordum

Başlarda yeteneğimin çok da farkında olduğum söylenemez. Ancak zaman içinde fark ettim ki ben; ileride gerçekleşecek bazı olayları; onlar, daha gerçek olmadan önce hissedebiliyordum. Başlangıçta bu durumu; altıncı hissimin güçlü olduğu şeklinde yorumluyordum. Fakat gün geçtikçe, daha farklı bir şeyler olduğunu anladım. 

Yine bir gün, her zamanki gibi arkadaşlarla buluşmuş, kız kıza eğleniyorduk. Kızlarla, keyifle kahvelerimizi içtikten sonra, nereden aklıma estiyse artık “Kapatın fincanlarınızı, falınıza bakayım.” dedim. Nasıl oluyor inanın ben de bilmiyorum ama kahveye baktığım an; olacaklar, içimden geçiyordu. Ne söylesem en fazla iki gün içinde çıkıyordu. 

Bu; fal bakma işlerine bulaşmadan önce arada sırada da olsa namaz kılar ancak haftada bir gün mutlaka düzenli olarak Kuran okurdum. Ama neden olduğunu anlayamadığım bir şekilde; fal bakmaya devam ettikçe, namazdan olduğu kadar; Kuran okumaktan dahi uzaklaştım. Bu kadarla kalsa hadi bir yere kadar: Hayattan soğudum resmen. Arkadaşlarım bile korkmaya başladı benden. Neredeyse hepsi benimle ilişkilerini kesti. Şu an arkadaşım diyebileceğim kimsem yok. 

Beklemediğim Bir Şey Oldu

Bu fal bakma olaylarının içine battıkça iyice kötüleşmeye başladım. Bir gün: okulda Kuran dersimiz vardı. Hoca tahtaya iki ayetlik kısa bir sure yazdı. “İkinci ders; bunu bana ezbere verin” dedi. Önce ben de sınıftaki diğer arkadaşlarım gibi tahtada yazılı olan ayetleri okuyup ezberlemeye çalıştım. Ama ben ayetleri okudukça; hiç beklemediğim bir şey olmaya başladı. Canım yanıyordu! Sanki bedenim yanıyor gibiydi. Kafama iğneler batırıyorlarmış gibiydi… 

Bir aralık; yanımda oturmakta olan sıra arkadaşıma “Canım yanıyor!” dediğimi hatırlıyorum yüksek sesle. O da bana telaşla “Ne oldu?!” diye sordu. Tam bu sırada ayağa kalkıp “Hocam, canımı yakıyorlar!” diye çığlık atmaya başlamışım. “Hocam, yardim edin! Canımı çekiyorlar benden, ateşler basıyor!” demişim. Sonra; kalkıp, sıraları devirmişim. Beni zapt etmeye çalışan hocanın kolunu ısırmış, bağırarak koridora çıkmış, orada bayılmışım. Sonradan arkadaşım anlattı bu olanları bana tabi. Ben sadece “Hocam, canımı yakıyorlar!” dediğim yere kadar hatırlıyorum hala.

Kendime geldiğimde okulun rehberlik odasındaydım. Okuldaki bütün hocalar başımda toplanmış, endişeli bir biçimde, çağırdıkları ambulansın gelmesini bekliyorlardı. Ambulans geldiğinde ise ben gitmek istemedim. Öğretmenlerime ve ambülans görevlilerine “İyiyim ben” dedim “Şimdi kendimi çok daha iyi hissediyorum” dedim ve gitmedim. Aileme ise bu yaşananlardan hiç söz etmedim. Ancak bu olayın ardından yaklaşık bir hafta boyunca saçma sapan sesler duydum hep. 

Cinler Annemin Kılığına mı Girdi

Sanırım olaydan bir hafta kadar sonraydı… Annem bir sabah “Hadi kızım, kalk; okula geç kalacaksın!” diyerek beni uyandırdı. Ben de uyku mahmurluğuyla “Tamam anne. Sen kahvaltıyı hazırla, ben geliyorum hemen.” dedim. Annemse sadece kuru bir “Tamam” diyerek, odadan çıktı gitti. Şimdi size böyle anlatınca gayet normal gelebilir ancak tuhaf bir şey vardı annemin o anki tavrında. Nasıl desem?..  Çok tepkisizdi annem. Yani o her zamanki, alışık olduğum tavrından çok farklıydı bu. 

Geceliklerimi çıkarıp, okul kıyafetlerimi giydikten sonra odamdan çıkıp, mutfağa girdim. Kahvaltı filan hazırlanmış değildi. Bırakın kahvaltıyı; çay bile koyulmamıştı. Bunun üzerinde ben de hemen annemin odasına gittim. Birde ne göreyim?! Annem, yatağında mışıl mışıl uyuyor hala. Hemen uyandırdım tabi. “Anne, beni uyandırıp niye bir daha uyudun?” diye sordum. “Ne seni uyandırması kızım? Ben yataktan hiç kalkmadım ki!” dedi. Ben resmen şok olmuştum. Ağlamaya başladım. 

Fal Baktığım İçin Cinler Musallat Olmuş

Bu son olayın ardından annem beni bir hocaya götürdü. Hoca bize “Yaşadıklarının hepsi faldan olmuş.” dedi. “Fal baktığın için altıncı hissin kuvvetli diye cinler sana musallat olmuşlar fakat güçlü değiller merak etme.” dedi. O gün bu gündür fal bakmıyorum ama çevremde hiç kimsem kalmadı. Herkes benim cinli olduğumu düşünüyor artık. Demem o ki eğer sizin de böyle bir yeteneğiniz varsa gerektiği yerde kullanın mümkünse hiç kullanmayın. Ben pişmanım…

Ana Sayfa * Paranormal Deneyimler