Yaşadığım Doğaüstü Olaylar
Paranormal Hikayeler – Küçük yaşlardan itibaren doğaüstü olaylar yaşamaya başlayan bayan okuyucumuz yaşadığı doğaüstü olayları ve kendisine aşık olan erkek cinle yaşadıklarını anlattı:
Kendimdeki ilk farklılığı 12-13 yaşlarımda fark etmiştim… Tesadüfen söylediğim her şey çıkıyordu. Diğer ufak tefek şeyler de gün geçtikçe artıyordu. Mesela arkadaşım ve ailesinin tayinin nereye çıkacağını bile söylemiştim. Şok olmuştu… Biliyordum; bende bir farklılık vardı. Yalnız; o zamanki yaşadıklarım, gelecekte yaşayacaklarımın habercisiymiş…
Garip Varlıklar Beni Sıkıştırıyordu
Bundan öncesinde de çok şeyler oluyordu. Benim olayım şöyle başladı aslında: 5 yaşında bir ateşli hastalık geçirdim. Varlıkların en çok böyle zamanlarda musallat olduklarını bilirsiniz. Çünkü bilinç kapalıdır, şuur kapalıdır ve insan zihnini en çok bu anlarda ele geçirirler. Tabii ki herkesi değil, sadece yapısı buna uygun olanları. Ve o ateşli hastalık sırasında ben, havale dediğimiz olayı yaşarken birtakım garip varlıkların beni sıkıştırdığını hissettim hep. İnanılmaz korkuyordum.
Daha birçok şey… Tabi o zamanlar anlamıyordum. Yıllar geçti… Dediğim gibi 12-13 yaşlarında hislerim kuvvetlenmeye başladı. Fal bakmaya başladım. Gerek annem gerekse de çevremdeki diğer bazı kişiler hafiften ciddiye almaya başlamıştı beni. Baktıklarımda hepsi olmasa da çoğu çıkıyordu. Yalnız bu arada yaşadıklarım da hafife alınacak gibi değildi. Uykuda beni sıkıştıran o varlık yine geliyordu. Ama öyle bir sıkıştırma ki dişlerim kenetleniyordu resmen. O an sanki başka bir boyutta gibi hissediyordum. Sanki ruhum çıkıyor gibiydi yerinden. Ne olduğunu bir türlü anlayamıyordum. Hiç kafa yormuyordum ama.
Cinlere Merak Saldım
Bütün bunlardan yaklaşık bir sene sonra bende cinlere karşı acayip bir merak başladı. Biliyorum ki o merakı onlar kamçıladı bende. Çünkü normalde insan merak etse bile bir iki sene uğraşır. Arkadaşlarıyla tipik cin seansları düzenler sonra korkunç bir olay yaşar, bırakırdı. Ama bende öyle değildi. Öyle bir tutku haline gelmişti ki nerede bununla ilgili bir yazı, kitap, hikaye ya da yaşanmışlık olsun hepsini okuyordum. Hala böyledir bu… Ve inanır mısınız; zerre kadar korku yoktu. “Görmek istiyorum” diyordum sürekli kendi kendime.
17-18 yaşına kadar görmek için yapmadığım şey kalmadı diyebilirim. Karanlıkta yalnız oturmak mı olsun, incir ağacına sıcak su dökmek mi olsun, ekmek kırıntılarını yatağa serpiştirmek mi olsun… Aslında vardı bende bir varlık. Hala da var. Sadece benimle iletişime geçemiyordu. Zaman zaman sesler duyuyordum. Çığlık sesleri, enseme gelen nefes sesleri… Artık 18-19 yaşlarımda hislerim inanılmaz güçlenmeye başlamıştı. İşin o boyutu çok da önemli değil; ben sizlere yaşadıklarımı anlatmaya devam edeyim…
Bir Gece…
Bir gece yine yatıyordum. (Artık 20 yaşında filandım. Hala uğraşıyordum görmek için. Kullanmadığım çağırma yöntemi, davet kalmamıştı ama yaşadıklarım da artmıştı. Bir de fal bakarak iyice artıyordu.) Neyse biraz geç uyurum. Saat 4 gibi birden uyandım. Cam, pencere, kapı; her yer kapalı. Duvarın dibinden bir “Hah” diye nefes sesi geldi. Nasıl anlatsam ki?.. Kadınla erkek sesi karışımı acayip bir şeydi. Sesten hemen sonra belimden sımsıcak bir şey geçti. Dalgalandım resmen yatakta.
Biraz ürktüğümü itiraf edebilirim. Ama sonunda kendime kanıtlayabileceğim bir şey yaşamıştım. Ancak sonra uyumaya devam ettim. Sonrasında bende inanılmaz derecede mentalistlik (akıl okuma) olayı da gelişti. Biliyorum ki ilerleyen yıllarda daha da gelişecek… Bütün bunların dışında bana yaptıkları cinsel tacizleri ise buraya yazmak istemiyorum. Yaşayanlarınız tahmin edebilir… Varlığımla henüz konuşabilmiş değildim. Sadece telepatik olarak konuşuyor benimle. Bir keresinde; uyuyordum.
Birden uyandım. Elime kalem kağıt aldım. Sözcükleri ben yazmıyordum. Birisi yazdırıyordu sanki… “Selam, yıllardır yanındayım. Seninleyim. Seninle olmaktan asla vazgeçmeyeceğim. Beni görmeye henüz hazır değilsin. Hazır olduğun zaman gözükeceğim sana. Daha zamanı var. Senden tek istediğim hayatına hiçbir erkeği almaman. Almaya kalksan bile engellerim. Hep engelledim.” yazmıştım. Şok oldum resmen.
Ve geriye dönüp baktığımda hiçbir ilişkimin 1 aydan fazla sürmediğini 1 senelik ilişkimin bile zar zor yürüdüğü, yürüse bile hep rötarlı gittiği ve sonunda hazin bir sonla bittiğini hatırladım. Hakikaten de öyle… Hiçbir kimseyle olmuyor, olmuyor… Yaklaşanlar hep farklı niyetli oluyor. Doğru adam çıkmıyor derler ya… Şansızlık değil bu. Dış güzellik olarak da bayağı beğenilen biriyim. Kendime de güvenirim ama bir türlü mutlu olamamışımdır. İlk aşkım; 13 yaşındayken; o bile yıkıp gitmiştir beni.
İlk aşklar masum derler değil mi… Hiç de öyle değildi ama. Her neyse; ben nedense evlenemeyeceğimi hissediyorum. Evlensem bile boşanacağımı hissediyorum. Teyzemde de vardır böyle bir varlık. Teyzeme de benim yaşadıklarımın benzeri oldu. 33 yaşına kadar evlenememişti. 33 yaşında evlendi ve inanır mısınız 2 seneye kalmadan boşandı. Üzücü son…
Hoca, Musallat, Muska…
Bu arada annem, bu yaşadıklarımdan korktuğu için beni birkaç kez hocaya götürmüştü. Her hoca aynı şeyi söyledi “5-6 yaşlarında musallat olmuş, ateşli bir hastalık geçirmiş, o sırada olmuş. Ama kendisi de uğraşarak iyice arttırmış. Muska da versem çözülmez olay” demişlerdi. Bu arada kısa süre önce yaşadığım bir olayı daha anlatmak istiyorum: Odadayım. Kitap okuyorum. Saat 3 gibiydi. Yine duvarın kenarından bir çığlık, inleme gibi kadın, erkek, hayvan karışımı; garip bir ses… Bayağı uzun sürdü; 10 saniye filan.
Ses uzaktan geliyor ama kulağımın dibinde gibi. Ne duyuyorum ne duymuyorum gibi. Duyuyorum ama duyduğuma emin değilim. Acayip bir şeydi. Şaşırdım ve anında odanın kapısı açıldı. Birden bir gölge girdi içeriye. Odanın tam ortasında durdu. Göz kısmında sadece kırmızı bir ışık gibi bir şey vardı. Ateş gibi desem daha doğru olur. Gözlerimin içine baktı, baktı, baktı… Ben de baktım ve ayağa kalktım. O anda kayboldu ortadan. Yine konuşmadı, yine konuşmadı… Umutla bekliyorum benimle sözel olarak iletişim kurmasını. Kim bilir belki bir gün oda olur…