Toprak Büyü ve Cinler
Cinli Korku Hikayeleri – Birkaç sene önce bir genç kız, yatağının arkasında bir kağıt ve içinde bir miktar toprak buldu. Büyü olduğundan şüphelendikleri için bir hocaya danıştılar ama artık çok geçti…
6. sınıfa gidiyordum. Dedem ve babaannem bize gelmişlerdi. Güzelce yemeğimizi yedik. Sohbet muhabbet filan… Sabah oldu, okula gittim. Eve geldiğimde; dedemle babaannemin uyuduğunu gördüm. Odama geçtim. Kullanmadığım bir çantam vardı; yatağımın arkasında duruyordu. Onu alacaktım. İçini açtığımda içinde bir kağıt buldum. Kağıdı açıp baktığımda; içinde toprak vardı…
Ne olduğunu anlamamıştım. Onun orada ne işi vardı? Akşam oldu, annemler işten geldi. Direkt onlara gösterdim. Büyü olduğundan şüphelendiler. Babaannem “Bir hocaya gösterin, o ne yapılacağını bilir.” dedi. Halamı aradık. Halamın çok yakın bir hoca arkadaşı vardı. Ona sormuş o da “Toprağı alıp bir ağacın dibine dökün.” demiş “dua okuyarak”. Biz de bunu yaptık. Fakat her şey ondan sonra başladı.
Abim, o sıralar 17 yaşındaydı. Lise üçe gidiyordu. Dersleri gayet iyiydi, düzgün, efendi bir çocuktu. Fakat o toprak olayından sonra abim, tamamen farklı bir insan oldu. Okuldan kaçıyordu. Sigaraya, içkiye, maddeye filan başlamıştı. Saygı desen sıfırdı. Annemler doğal olarak bayağı bir üzülmüştü. Ne olduğunu anlamadık. İyi olan durumumuz git gide kötüye gidiyordu. Maddi yönden çöküş yaşıyorduk resmen.
Evde huzur kalmamıştı. Her gün kavga oluyordu. Hastalıklar ortaya çıktı. Babam kalp krizi geçirdi. Allah’a şükür şimdi iyi. Abim okulu bıraktı. Çok çok kötü bir zamandaydık. Bana olanlardan bahsedeyim… O sıralar küçüğüm tabi. Psikolojim alt üst olmuştu. Bir gece uyurken sesler duyup uyandım. Ardından ezan okundu. Her gece aynı saatte uyanmaya başladım. Bu 15 gün kadar sürdü.
Bir gün televizyon izlerken önümden bir şeyin geçtiğini hissettim. Koştum, dedemlerin yanına, olayı anlattım. “Korkma kızım bir şey olmaz” dediler. Olayı kapattık. Birkaç ay sonra babaannem ve dedem vefat etti. Bir kaç sene hiçbir olay olmadı. Ta ki abime olan o şeye kadar… Abim, bir gece uyurken içeri küçük adamların gelip, ona gülüp gittiğini görmüş. Ama takılmamış hiç. Yatmış, uyumuş.
Bir süre sonra gözünü açmış. Gördüğü manzara karşısında şok olmuş. Korkunç bir; insan mı desem, o bile ne ya da kim olduğunu bilmiyor, neyse dil çıkarmış. İki kulak yapıp kaybolmuş. Abim, o günden sonra hep kabuslar görüyordu. Ben de bayağı bir etkilenmiştim. Abimle aynı ortamda bulunmaktan korkuyordum. Neyse, bir gece; yarı uyanık gibiydim. Tam hatırlamıyorum.
Duvara dönük yatıyordum. Karşımda Yasemin’i yani halamın kızını gördüm. Dişlerini sıkmış, sinirli bir şekilde bana bakıyordu ve kollarımı tuttu çekti. Hareket edemedim, kaskatı kesilmiştim. Ellerini sırtıma soktu ve çizdi. Onun acısına yataktan sıçradım. Ağlıyordum. Annemin yanına gittim, yattım. Dualar okudu bana filan. Sabah sırtımı gösterdiğimde gerçekten çizik izi vardı. Şok olduk adeta.
Abimin olayı bitmişti artık her şey bana oluyordu. O sıralarda gördüğüm rüyayı da anlatmak istiyorum şimdi; Rüyamda, yataktan kalktığımı, salona doğru gittiğimi gördüm. Annem televizyon izliyordu. Yanına gittim, bana sarıldı. Geri çekildiğimde annemin yüzü tamamen değişmişti. İğrenç bir hal almıştı ve bana “Seni asla bırakmayacağım” dedi. Çığlık atarak uyandım. Yaşadıklarım hayatımı mahvetmişti. “Yeter!” diyordum artık.
Babam en sonunda “Hocaya götürelim sizi.” dedi ama ben istemiyordum. Çok isteksizdim. Hep bahane buldum. Onlar da bıktı artık ısrar etmekten. Birkaç ay sonra taşınmaya karar verdik. Birkaç hafta geçti. Gece yine uyurken, sallantıyla uyandım. Abimle aynı odada kalıyordum korkudan. Abim de yatakta dizi izliyordu. Uyandım ama yatağım nasıl sallanıyor; öyle böyle değil! “Abi! Abii! Deprem mi oluyor?” diye bağırdım.
“Hayır, ne depremi! Rüya görmüşsündür.” dedi. “Yatağım sallanıyor!” diye bağırdım. Baktı; gerçekten sallanıyor. Sadece benim yatağım… Kalktık, fırladık birden. Ağlamaya başladım. Abim sakinleştirdi. Abimin yatağında ikimiz uyumaya başladık ve yine bir olay oldu. Yarı uyanıktım. Kapıyı annem açtı “Ne oldu?” dedi. Ben cevap veremedim, hareket edemedim. Yatağın arkasına geçip, parmaklarını çıtlatıyordu.
“Ne oldu ya?” dedi, cevap veremedim. İçimden dua okudum. Tam arkama geçti. Belime dokundu. Çığlık atarak kalktım. Belime nasıl dokunduysa belim kıpkırmızı olmuştu. Abime anlattım olayı. Annemle babam geldiler. Ayni şeyi abim de görmüş, ona da aynısı olmuş. Onun da beli kızarmıştı. O kızarıklık bir hafta geçmedi. Babam “Artık bu iş çığırından çıktı.” dedi ve hocaya gitti.
Hoca bana muska göndermiş. Takarken hiçbir olay olmadı. Bir gün duş alırken mecbur çıkarmak zorunda kaldım, banyonun kapısının önünden biri geçti. Göz yanılmasıdır diye düşündüm. Ama yine de korkmuştum. Alelacele işimi bitirip, çıktım duştan. Su almak için mutfağa gittim. Yere çatal düştü. Onu almak için eğildim ama eğilmez olaydım! İki tane bacak gördüm. O an şoka girmiştim.
Bayılmak üzereydim. Çığlık atmamla, yere yığılmam bir oldu. Uyandığımda olayı anlattım. O günden sonra muskayı hiç çıkarmadım. Aradan birkaç gün geçti. Dışarı çıkacaktım. Muskayı takmayı unutmuşum. Saçımı yapıyordum aynanın karşısında. Gözüme yan taraftaki duvar çarptı. Küçük küçük, parlayan ışıklar gördüm ve hepsi birden üstüme doğru geldi. Birden geri çekildim.
Dua okudum. Hemen muskayı taktım. Kendimi dışarı attım. Çok korkmuştum. “Onlar da neydi öyle?” diye düşünüp durdum. Ancak sonraki birkaç ay çok rahattım. Hiçbir şey olmamıştı. Ta ki o güne kadar.. O gün başıma gelen, bugüne kadar olanların en kötüsüydü… Okuldan geldim. Çok yorgun hissediyordum. Yemek yedim ve uyumaya karar verdim. Yarı uyanıktım yine ve yatağa birinin oturduğunu hissettim.
Yine kımıldayamıyordum. Sonra kapının yan tarafında annemi gördüm. Annem bana gülüp “Yine been!” dedi. İçimden “Annem olamaz bu ama kim?” dedim. Kapıya doğru gitti. Bana “Gel gel!” dedi. Eliyle de işaret yaptı. “Allah’ım sen bana yardım et!” dedim. Birden yataktan kalktım ve direkt ışığı açtım. Ardından akşam ezanı okunmaya başladı. O günü hiç unutmayacağım..
O gece de annem “Benimle yat.” dedi. Babamı salona gönderdik. Uyurken bana birisi “Kalk hadi! Gel…” dedi “Okula geç kalacaksın!” diyordu. Annem sandım. Telefonuma baktım, dedim “Saat daha erken.”. “Hayır, kalkacaksın; seni istiyorum…” dedi ki o zaman ne olduğunu anladım. Anneme baktım; yanımda uyuyordu. Hemen annemi uyandırdım. O gece uyuyamadık ikimiz de.
Sabah oldu zor okula gittim. Bu yaşadığım son olaydı. Bazen arada bir televizyon kendi kendine açılıp kapanıyor. Telefonumun yeri değişiyor falan ama bunlar küçük şeyler. Umarım bir daha yaşamam bu tür olayları. Bunların sebebi o toprak mıydı hala bilmiyoruz. Hala da hocaya gitmedim. Allah kimsenin başına böyle şeyler vermesin.