Kısa Korku Hikayeleri – Gürcistan’da yaşayan okurumuz, bizzat yaşamış olduğu gerçek bir korku hikayesi paylaştı bizimle. Olaylar, sahura kalkan kadının, annesinin gecenin o saatinde sürekli bulaşık yıkadığını fark etmesiyle başlıyor.
Gürcistan’da yaşıyorum. Gece yarısı saat birdi ve yarın oruç tutayım dedim. Kalktım abdest aldım ve annemin yanına gittim. Annemi uyandırdım “Gece üç buçuk gibi filan uyandır beni.” dedim. “Tamam.” dedi ve yatmaya gittim. Uyumadan önce çalar saati de ayarladım ve uyudum. Çalar saat çalmadı ve ben kendiliğimden uyandım. Sonra mutfağa gittim, biraz oyalandım ve annemi uyandırdım.
Annem kalktı. Ben yine banyoya gittim ve elimi üzümü yıkadım. Annem mutfakta bana yemek hazırlıyordu. Banyodan çıktım ve mutfaktan bir bardak su aldım. Balkona çıktım, dua ediyordum. Sonra komşuma sataştı gözüm… Gece dörtte çamaşır asıyordu. Sonra bana baktı. Ben de ona baktım. Öylece bakıyordu bana ve ben tırstım, girdim içeri. Mutfağa gittim. Sofra hazırdı. Besmele çekip yemek yemeye başladım.
Annem de o sırada banyoya girdi, elini yüzünü yıkamaya başladı. Koridordan elinin yarısını gördüm. Anneme seslendim. Ürperdim birazcık doğrusu. Annem cevap vermedi. Üç kere seslendim, ses yoktu. Sonra iyice korkmaya başladım ve koridora gittim. Annem yoktu…Arkama baktım; annem mutfaktan çıktı “Ne bağırıyorsun?” dedi. Ben de “Hiç. Meraklandım. Gel yanımda otur, yanımda dur.” dedim. “Tamam.” dedi.
Karşı karşıya oturduk. Garip garip esniyordu. Aslında annem incecik, zarif bir kadın. Öyle esnemesi beni şaşırttı. Neyse, yere bir şey düştü ve ben kaldırmak için başımı aşağı salladım. Başımı kaldırdığımda annem bana tuhaf tuhaf bakıyordu. Anneme “Az önce sana seslendiğimde niye cevap vermedin?” diye sordum. “Sana ne!” diye cevap verdi. Annem asla böyle konuşmazdı benle.
“Galiba uykusuz” dedim ve önemsemedim o esnada. Çay içmeye başladım. “İkinci bardak istiyor musun? diye sordu. “Hayır, istemiyorum.” dedim. Üç dört kere daha sordu. Beşincide sesi bir değişik geldi bana. “T… tamam” dedim “İstiyorum.” Annem çayımı getirdi, ben de bir yudum içtim. Kafamı pencere tarafa çevirdim. Geri baktığımda annem bir dağ bulaşık yıkıyordu.
Artık iyice korktum ama açığa vermedim. “Anne benim uykum var.” deyip, odama doğru yürümeye başladım. Annemin odasının önünden geçerken annemin yatağına ilişti gözüm. Annem uyuyordu. Korktum. Çok korktum! Bilmiyordum ne tarafa gideyim, ne yapayım? Sonra mutfağa gittim yine. Baktım; mutfağı nasıl bırakmışımsa öylece kalmış. Sadece bulaşıklar yoktu.
Teyzemin odasına girdim. Artık anneme bakamıyordum, çok korkmuştum. Teyzemin odasındaki ışıkları yandırdım ve teyzemi uyandırdım. Anlattım teyzeme. Teyzem; karabasanlar mı ne öyle bir şey görmüşsün dedi. Sonra teyzemin yatağına girdim. Teyzemle sarılmış bir şekilde uykuya daldım. Sabah uyanınca ise yine mutfağa gittim ve orda bulaşıkları gördüm.
Teyzemle öyle baka kaldık birbirimize. Sonra annem girdi mutfağa banyodan “Bulaşıkları gece yıkayamadım, çok uykum vardı.” dedi ve yıkamaya devam etti. Teyzemle korktuk ve dışarı çıktık. Döndüğümüzde annem yoktu.
