Bergama’daki Perili Köy Evinde Annemin Cinlenişi

Yaşanmış Korku Hikayeleri – Öncelikle size anlatacağım olay tamamiyle gerçek, yaşanmış bir olaydır. İsmim Merve. Aslen İzmirliyim. Ben altı yaşındayken Bergama’ya taşındık. Ben, annem, ablam ve babam olmak üzere ailede dört kişiydik. Oturduğumuz evler kiraydı. Bir gün bir eve taşındık. İşte ne olduysa o eve taşındıktan sonra oldu. O eve taşındığımızda dokuz yaşındaydım. Küçük, şirin, bahçeli bir evimiz vardı. 

Muskayla Oturuyorlarmış O Evde

Bir gece uyurken bahçede ayak sesleriyle uyandım. Ne olduğunu anlamak için camdan baktığımda sesler kesildi. Kimse yoktu. Başımı tekrar yastığa koyduğumda yine aynı sesleri duydum. Çok korkmuştum. Yorganın altında büzüştüm korkumdan. Bu olay her gece devam etti. Tam sabah ezanı okunurken sesler kesiliyordu. Ev sahipleri orada otururken muskayla oturuyorlarmış. Tabi bizim de haberimiz yoktu bu durumdan. Olayı anneanneme anlattım. Anneannem İzmir’den ziyaretimize gelmişti. Bu arada anneannem hacıdır. “Hiç korkma” dedi ve bana kendi yazdığı Salavat-ı Şerif duasını verdi. Ondan sonra hiç korkmamıştım.

Ramazan ayı idi. Gece sahura kalkmıştık. Annem sofra bezini verdi çırpmam için. Bahçenin yanında bir arsa vardı boş. Her zaman oraya çırpardık. Tavuklarımız vardı; ekmek kırıntılarını yerlerdi. Tam sofra bezini çırpacakken birden ortalık bembeyaz bir ışık oldu. İnanın yazarken dahi tüylerim diken diken oluyor. Hemen oradan koşarak annemin yanına gittim. Anneme olayı anlattım. Annemle birlikte tekrar bahçeye çıktık. O ışığı annem de gördü. Hemen babamı kaldırdık ama babam kalktığında hiçbir şey yoktu. Neyse; bu olaydan günler sonra bir gün gezmeye gittik. Her tarafı topladık evden çıktık. Eve geldiğimizde her taraf dağılmıştı. Eve hırsız girdi sandık önce ama annemin altınları dahi duruyordu. Eve giren hırsız değildi… Bunlar bizim yaşadıklarımız.

Tabut Taşıyan Araplar

Annemin yaşadığı olay ise şöyle başlıyor: 15 tatiliydi. Ben, anneannemin yanına; İzmir’e gittim bir gün. Babamla ablam hastaneye gitmek için evden çıkarken annem de “Üzerime kapıyı kilitleyin gidin” demiş. Köy evlerini bilirsiniz; hepsi asma kilittir genelde. Babam da asma kilit ile kapıyı kilitlemiş. Gitmişler. Annem uyanınca yatağın içine oturmuş. Tam kalkacakken karşısında iki tane Arap belirmiş. Ellerinde bir tane tabut varmış “Gir şu tabutun içine!” demişler. Annem, can havliyle hemen dışarıya fırlamış. Bakmış kapı kilitli. Hemen tekrar içeriye girip, çekmeceden yedek anahtarı alıyorum diye tığ almış. Kapıyı açmaya çalışırken yanında bir tane yaşlı bir dede belirmiş. “Dur kızım ben sana yardım edeyim” demiş ve içeriden anahtarı alıp gelmiş. Kapıyı açmış. Sonra Bergama’nın çıkışına kadar beraber gitmişler. Orada bir tanıdık annemi görmüş evine almış.

O Ev Sahipli

Bu arada babamla ablamın aramadığı yer kalmamış; annem yok. En son o tanıdık, babamın aklına gelmiş ve oraya gitmiş. Bakmış annem orada “Ayşe, hadi evimize gidelim” demiş. Annem “Sen kimsin? Ben gelmem!” diye babamı terslemiş. Babam da Bergama’nın Mahmudiye köyünde bir hoca varmış; oraya gitmiş. Derin hocaymış. Allah ondan razı olsun. Daha babam hocanın yanına gider gitmez hoca kitabı açmış. Babama “Karını bir daha o eve sokarsan, ölümüne sebep olursun. O ev sahipli. Orada periler ve cinler yaşıyor. Sakın karını oraya sokma” demiş. Kuran-ı Kerim’den sureler okumuş ve babama okunmuş bir meyve suyu vermiş. “Bunu karına içir” demiş. 

Ertesi gün babam, annemi İzmir’e anneannemin yanına getirdi. Ben çocuğum tabi “Hoşgeldin annecim!” diye boynuna sarıldım. Annem elinin tersiyle beni itti “Sen kimsin? Çekil!” diye… İnanın o anı ölsem unutmam. Halbuki annem bizler için canını verir ama o an şuur gitmişti. O gün  anneannem Bismillahirrahmanirrahim demesini söyledi anneme. Annem söyleyemedi. Anneannem de açtı kitapları; Felak, Nas ve Ayetel Kürsi dualarını okumaya başladı.

Anneannem okuduğu sıra annem “Yeter, okuma; her tarafım kan içinde kaldı!” diyordu. Halbuki ortada kan man yoktu. Anneannem okurken sağ eli geriye doğru kıvrılmaya başladı. Çenesi kaydı bir an. Ablamla ben korkudan birbirimize sarıldık; ağlıyorduk. Sonrasında annem bayıldı. Babam annemi ayılttıktan sonra çok şükür zamanla her şey normale döndü. Rabbim kimseye yaşatmasın. Çok kötü bir olay… Şu an 31 yaşındayım. Aradan 22 sene geçmesine rağmen annem de hala esrime oluyor zaman zaman… 

Ana Sayfa * Paranormal Deneyimler