Paranormal Hikayeler – Yaşadığı paranormal deneyimleri paylaşan okurumuz, annesi ve onun tuhaf olarak nitelendirdiği sülalesi yüzünden olabileceğini düşündüğü hayatındaki paranormal olayları anlattı:
Neredeyse 6 yaşımdan beri, annem ve babam çalıştıkları için evde hep yalnız kalırdım. Bakıcı tutarlardı ama onları da istemezdim. Bakıcı tutsalar da kendi içimde yalnızdım zaten. Bir yabancıyla birlikte olmaktansa tek başıma kalmayı daha çok tercih ediyordum ayrıca. 12 – 13 yaşlarıma gelen kadar evdeki durum bu minval üzere devam etti. Sonrasında ise annem emekli olduğu için çalışmayı bıraktı zaten.
2000 yılında halen oturmakta olduğumuz eve taşındık. Ancak bu evde garip şeyler oluyordu. Halen de olmaya devam ediyor… Bu yüzden şimdi bile bir tedirginlik var üzerimde. Bir gün dışarı çıkmak için hazırlanıyordum. Elbiselerimi giyindim. Mutfak camına konan kuşların sesini duydum. Mutfak camına konan kuşlar bazen eve girerlerdi. Yine bir tanesi içeri mi girdi acaba diye bakmak için mutfağa gittim.
Odama geri döndüğümde, dolabımın kapağı açıktı. Buna şaşırmıştım çünkü o sırada evde benden başka kimse yoktu. Acaba kendim mi açık bıraktım da unuttum diye düşünüyordum. Ama hayır daha önce hiç böyle bir unutkanlığım olmamıştı. Şimdi niye olsundu ki? Gariplikler böyle başladı. Sonradan tabii daha farklı şeyler de olmaya başladı.
Evde akşam dokuza kadar tek başıma kalmak zorunda olduğum için gerçekten çok korkuyordum. Zaten içimde yalnızlıktan kaynaklanan sürekli bir korku olduğu için de zihinsel olarak da zayıftım. Bir anlamda saldırıya açıktım. Evdeki eşyaların yeri değişiyordu. Anne ve babamın da eve akşam gelip, sabah erken saatlerde işe gitmek için evden ayrıldıklarını bildiğim için eşyaların yerlerini onların değiştirmeyeceğinin farkındaydım.
Buna ne vakitleri ne de enerjileri vardı çünkü. Akşam eve gelir gelmez yatıyorlardı. O sıralar annemle babam sürekli birbirleriyle kavga ediyorlardı. Özellikle babam, bu kavgalar nedeniyle sinirini benden çıkartırdı. Daha o zamalar böyle şeylerin sebeplerini anlayamayacak kadar küçük olduğum için kafam karışırdı. Annemle babam kendi aralarındaki sorunlar yüzünden bana yüklendikçe kendime zarar veriyordum. Hem zihinsel hem de bedensel olarak…
Gece yatarken karanlık bir şeyin beni izlediği hissine kapılırdım sıklıkla. Banyoda özellikle… Yüzümü yıkarken arkamda bir şeyin bana baktığını hissederdim. Evin içinde; kısa boylu, hayvana benzer karartılar görürdüm. Evde benden başka varlıkların da olduğu hissine kapılırdım sürekli. Tabi o zamanlar, o yaşlarda; cin, şeytan gibi varlıkların var olup olmadığı hakkında bile en ufak bir fikrim dahi yoktu…
Daha sonra annem, çok çalışmaktan dolayı hastalandığı için malulen emekli oldu. Annem de delirmiş gibi davranıyordu o sıralar ama şu an iyi. O zamanlar sürekli sebepsiz yere ağlardı ve bana sarılırdı, şarkı söylerdi… Sonradan evde dua okumaya başlayınca işler tamamen değişti. Eskisi gibi davranmıyordu artık.
Sonradan öğrendiğime göre; annem eskiden böyle olaylarla yani cin, büyü vb. doğaüstü olaylarla çok ilgiliymiş. Sonradan ne olduysa -bunu bizle paylaşmıyor- bırakmış bu işleri. Sanırım cinler uğraşmışlar bir zaman annemle. Bunun dışında annemin dediği çoğu şey çıkar şu an bile. Sanırım o yüzden annem evde sürekli Ayetel Kürsi okur. Buna rağmen ben evde hala başka bir şeylerin olduğunu hissediyorum ama annem “Gelemezler; sürekli evde dua okuyorum.” diyor. Benim içim yine de pek rahat etmiyor.
Annemin ailesiyle ilgili sanırım bütün bu olanlar. En azından köken itibariyle bu böyle… Annemin büyük büyük dedesi -molla diyorlarmış kendisine- Arapçayı çok iyi bilirmiş. Bir gün arkadaşlarıyla sanırım doğaüstü konularda konuşurlarken inanmamış arkadaşları söylediği, anlattığı şeylere. Arkadaşlarından biri demiş ki hatta “Şu karşıdan geçen kadını kendine doğru çek, biz de ssana inanalım”… Bilemiyorum işte tam olarak bunu söylemese de buna benzer bir şeyler söylemiş sanırım…
Annemin büyük dedesi de eline kalem gibi bir şey almış ve tırnağına bir şeyler yazmaya başlamış. Kadın da büyük dedeme doğru koşmaya başlamış. Üstündeki elbiseleri de çıkararak… Sonra dedem yazmayı bırakınca kadın aniden olduğu yere çakılmış gibi durmuş. Kimse ne olduğunu anlamamış. Kadına sormuşlar. Kadın, oğlunun denizde boğulmakta olduğunu gördüğünü söylemiş. Onu kurtarmak için denize doğru üzerindekileri çıkararak koşmaya başladığını söylemiş!..
Sanırım annemin sülalesinde tuhaf bir şeyler var. Bana da oluyor bir şeyler ama daha farklı sanki. Benimle uğraşıyorlarmış gibi geliyor… Gece yatarken bizim üst katta yaşlı bir teyze ve garip bir adam oturuyor oğlu ile. Geceleri, yukardan; benim odamın tavanından “Güm! Güm!” diye sesler geliyor sürekli. Yatacağım zamanlarda tam da. Bu tuhaf olay, ben hangi odada olursam, o odanın hizasında oluyor hep. Aslında anlatmak istediğim çok şey var ama nereden başlayacağım gibi nerede bitireceğim de meçhul.
