Yaşanmış Kısa Cin Hikayeleri – Çocukken korku verici bir olaya kısmen şahit olan okuyucumuz, bahçeden gelen korkunç seslerle başlayan olayın, ebeveynlerinin sır gibi saklaması nedeniyle bugün bile tam olarak ne olduğundan emin değil.
Anlatacağım olay ben ve ailemin başından geçti. Öyle korkutucu bir şey yaşadık ki Allah düşmanlarınızın başına bile vermesin. Anlatacağım seneler önce yaşanmış bu olay benim ve ailemin başından geçti. Tek katlı, arka tarafında bahçesi olan bir evde oturuyorduk. Öyle bir şey yaşadık ki Allah düşmanlarınızın başına bile vermesin.
Annem ve babam pek belli etmeseler de ailecek psikolojimiz bozulmuştu. Neyse olaya geçeyim; biz sobalı odada uyuyorduk geceleri. Annem babam ve ben, havalar soğuk olduğu için. Bulunduğumuz odada perdeyle kapalı geniş bir cam vardı bahçeye bakan. Bir gece yarısı; birden cama vurulduğunu duyarak aniden uyandım.
Bebek ağlama sesine benzer bir ses geliyordu bahçeden. O kadar çok korkmuştum ki… Annemle babama fısıltıyla seslendim hemen. İlk annem uyandı ve uyku sersemi “Anne ne oluyor?” dememe kalmadan, ağlama sesini ve cama hafif vurulma seslerini duyunca yüzü değişti korkudan. Eüzubesmele çekmeye başladı ve babamı uyandırdı.
Babam da uyanır uyanmaz yataktan kalktı hemen. Üstüne kazağını giyip, bahçe kapısını açmaya gitti. Ben yatağın içinden hiç çıkamadım korkudan. Annem ise odada dolanıp duruyordu. Babam bahçe kapısından ne oluyor diye bakmaya gitti ve gitmesiyle dönmesi bir oldu. Hemen anneme “Dua okuyun! Dua okuyun!” demeye başladı.
Annemin ağladığını gördüm ve ben de ağlamaya başladım. Dışarıdan hala sesler geliyordu. Odada, duvarda asılı olan Kuran-ı Kerim’i indirdi hemen annem ve sesli bir şekilde okumaya başladı. Babam da sesli sesli Ayet-el Kürsi’yi okuyordu. Ben ağlıyordum ve babam beni kucaklayarak annemin yanına getirdi.
Üçümüz de aklımızı kaybedecek dereceye gelmiştik. Annemi babamı ilk kez öyle görüyordum. Sesler uzun sürmeden kesildi. Dua etmeyi sürdürdük. Sabah ezanı okunup, etraf az da olsa aydınlanana kadar. Babam bizi evden çıkardı ve yakın komşumuzun ziline basıp kan ter içinde anlattılar annemle yaşanılanları.
Evlerine girdik annemle ama babam ve komşumuzun eşi, oyalanmadan cami hocasına gittiler. Bir buçuk saat sonra dönmüşlerdi. Beni odadan çıkarmıştı komşumuz. Onlar başladılar konuşmaya. Hoca bu yaşadıklarımız hakkında “Musallat olmuşlar” demiş ve bir sürü muskalar yazmış. Annem babama “Ben o evde bir gece daha kalmam” diye ağlıyordu.
Komşumuz bile etkilenip ağlamıştı. Aradan seneler geçti… O evden taşındık. Ailecek psikolojik destek aldık. Ben bir sene okula gidemedim. Babam annemle şimdilerde sorduğumuzda bile anlatmıyor o gece bahçede ne gördüğünü…
