Ağlayan Çocuk Çiko Tablosu Lanetli mi

Ağlayan Çocuk Çiko tablosu lanetli mi yoksa bu efsane zamanın basının uydurduğu birtakım söylenti ve uydurmalardan mı ibaret?

Ağlayan Çocuk Çiko Tablosunun Lanetinin Hikayesi

Yaşı yetenler hatırlayacaktır: 1980’li yılların en popüler resimlerinden biriydi Ağlayan Çocuk Çiko’nun tablosu… Vaktiyle hemen her yerde karşımıza çıkan bu tablonun çok ilginç bir hikayesi var.

1980’li yıllarda Türkiye’de minibüs camlarını, dükkanları ve evlerin duvarını süsleyen “Ağlayan Çocuk” resmi, son 30 yılda tam bir şehir efsanesine dönüştü. Tablo, İngiltere’de ise 1950’lerde 250 bin adetten fazla sattı. Gözü yaşlı masum çocuk başta çok sevildi. Ancak ilerleyen zamanlarda İngiliz basınının kurnazlığına kurban giderek “lanetli” damgası yedi.

Ağlayan Çocuk Çiko Tablosunun Doğuşu

Gelelim “Ağlayan Çocuk” tablosunun doğuş ve lanetlenme hikayesine… Tablo, İtalyan ressam Bruno Amadio’nun (1911-1981) imzasını taşıyor. Sağlığında Venedik’teki turistlere resim satarak geçinen Amadio’nun bilinen 27 tablosu var. Sanatçı, eserlerinde, kimilerince “çingene çocuklar” olarak anılan, ağlayan çocukları resmetmiştir.

Önce Ticari Fenomen Oldu

1950’lerden itibaren tüm dünyayı dolaşmaya başlayan resmin yüzlerce farklı versiyonu üretildi. Aslında ela gözlü ve kumral olan çocuk sarışın, mavi gözlü oldu. Ceketinin modeli defalarca değişti. Bazen cinsiyet değiştirdi, kız oldu. Yaşı küçültüldü veya büyütüldü. Her ülkeye, her talebe, her zevke uysun diye birçok değişime uğradı. Değişmeyen tek şey, gözyaşları ve insanın içini parçalayan acıklı bakışlarıydı.

Tablonun Laneti

Tablonun laneti hikayesi ise İngiltere’deki bir yangınla başladı. İngiliz “The Sun” gazetesi 4 Eylül 1985’de bu tabloyla ilgili bir haber yayınladı. Haberde, maden kasabası Yorkshire’deki bir itfaiyecinin, tamamı yanan birçok evde bu posterlerin hiç zarar görmediğini iddia ettiğini yazdı. Bunu gören itfaiyecilerin “Ağlayan Çocuk” resmini asla evlerine sokmadıkları belirtildi. Haliyle haberi okuyan resim sahipleri paniğe kapıldılar.

Yangınların Gerçek Nedeni

Yangınların çoğu, kötü elektrik sobalarının yatağa, perdeye yakın yerlerde kullanılmasından, ocakların açık bırakılmasından kaynaklanıyordu. O yıllarda İngiltere’nin yoksul mahallelerinde bu poster en az 50 bin kopya sattı. Yangınlar da hep yoksul mahallelerinde çıkıyordu. Gazetenin çağrısı üzerine de 2 bin 500 okuyucu evlerindeki posterleri gazeteye yolladı.

Posterler toplu halde yakıldı, fotoğraflar yine ilk sayfada yayınlandı. Gazete hızını alamadı. Büyünün bozulması için “Resmi vakit geçirmeden başkasına verin, ağlayan kız ve erkek çocuklarını birleştirin ya da birlikte asın.” diye akıl vererek oldukça ilkel bir tavır sergiledi.

Ardından binlerce insan gazeteyi arayarak kendi yaşadıklarını anlattı. Hikayeler akıl alacak gibi değildi. “Resimden geceleri ağlama sesleri geldiği, gözyaşının kan rengine dönüştüğü, resmin durduk yerde titremeye, sallanmaya başladığı türünden söylentiler ortalığı sardı. Bir süre sonra tüm söylentiler unutuldu.

Lanetin Yeniden Doğuşu

Ama daha sonra laneti Şili’de ortaya çıkacaktı. Başkent Santiago’da bir organizatör. Cadılar Bayramı için bastırdığı afişte “Ağlayan Çocuk” resmini kullandı. Afişi kentin tüm ana caddelerine ve alışveriş merkezlerine astılar. Paranormal olaylarla ilgilenen çevreler ve medyumlar ayağa kalkarak resmin lanetli olduğunu ve hemen asıldıkları yerden kaldırılması gerektiğini söylediler.

Şili’nin en büyük gazetesi Las Ultimas Noticias (LUN), olayı “Ağlayan Çocuğun Tüyler Ürperten Dönüşü” sözleriyle manşete taşıdı. Gazetenin konuştuğu yaklaşık 80 kişi, resme sahip olduktan sonra başlarına hep kötü şeyler geldiğini anlattılar. Boşandıklarını, işlerinden atıldıklarını, evlerinde yangın çıktığını söylediler…

İtfaiye yetkilileri defaatle bütün yangınların ihmaller sonucunda çıktığını açıkladı. Ancak basının yaydığı haberler toplum tarafından daha çok kabul edilmiş gibi görünüyor. Aslında bu durum, medyanın toplumun geniş kesimlerini nasıl da kolaylıkla manipule edebildiğinin somut bir göstergesi…

Ana Sayfa